Sick city - een aanvulling
Blijf op de hoogte en volg Corinne
23 April 2014 | Verenigde Staten, Detroit
Sick city
Aanvulling 22-4 om 20.53
Ik ben aangekomen in Detroit en heb al m'n geloof in Floortje Dessing op slag verloren. Ik weet het: altijd voor ik ergens heen ga kijk ik haar filmpjes om vervolgens naderhand trots te kunnen roepen dat ik daar ook gelopen heb en ook dat stukje gekanood heb, maar nu... Volgens Floortje kun je prima naar Detroit ondanks de verhalen... Nou...
Nadat ik 10 minuten opgesloten had gezeten op de wc van de trein door toedoen van een oud vrouwtje...(ik ga hierover niet in details treden, maar de paniek sloeg wel een beetje toe) kwam ik met een uur vertraging aan in Detroit. Gelukkig was het nog niet donker, maar begon het te schemeren. Donker en Detroit leek mij geen goede combinatie.
M'n gezonde verstand zei me dat het beter was een taxi te nemen naar het hostel aangezien het treinstations nu niet bepaald in downtown lag en er ook geen wifi was om de route mee uit te stippelen.
Mijn taxichauffeur kon geen Engels en ik moest alles voor hem spellen, maar ook van de letter V had hij nog nooit gehoord en dat is lastig wanneer je naar Vermont street moet.
Gelukkig wist hij uiteraard wel van alles over Nederland (zei ik het niet in het vorige stukje???!). Ik moest dus een hele reeks bekende voetballers aanhoren: gullit, van Basten en Rijkaard uiteraard. Maar ook van der sar. Ik merkte op dat die nu toch al enige tijd met pensioen waren en dat we nu Robben en van Persie hebben. Ah, die kende hij ook. 'Roeeeebin van persiiiiiiiiii! Roeeeeeeeben. And Ari Snijder!' Eh, Wesley Snijder? 'Oui (hij sprak wel Frans en kon maar moeilijk snappen dat ik liever Engels praatte). 'Oui, Wesley! And Ajax! Oetrecht, Den Heeg, Argem! I lived in Holland! Antwerp, Broessel!' Eh, das dus België... 'Oui, Belgieeeeeee!
Gelukkig waren we snel bij de hostel.
Maar goed... Je hebt achterbuurten en achterbuurten. En nu niet zeggen dat ik als rijke luis kindje niet weet hoe een achterbuurt er uit ziet; ik kom uit ter apel en dat is niet de rijkste plaats van Nederland en ook in Slotervaart wonen niet bepaald mensen die in de quote 500 voorkomen. Maar dit... Wat een dump. Alles, werkelijk alles hier is vervallen.
Ik vroeg de eigenaar (trui vol vlekken, ongeschoren, lang ongekamt haar, vieze pet, pokdalig gezicht) of ik ergens drinken kon kopen. Hij wees naar het tankstation 100 meter verder en bood meteen aan er samen even naartoe te lopen in gezelschap van de hond... Ik dacht het toch zelf te kunnen. Kreeg ik de tip mee dan wel midden op de straat te gaan lopen, de rest van de weg en de stoep zijn te vervallen en alleen over de brede weg te lopen. Juist. Ik ben inmiddels weer veilig binnen en blijf daar ook. Hardlopen in Detroit sla ik even over.
De baas zit inmiddels in zijn eigen kamertje vol zooi (dat RTL programma zou daar best eens langs kunnen gaan) en videobandje te kijken. Hij leek een beetje teleurgesteld dat ik geen zin had in een heuse film op VHS (die goede oude tijd).
Ik ben niet snel bang en nu ook niet echt, maar dit is een naargeestig oord en ik ben blij wanneer ik hier weer veilig weg ben. Floortje heeft makkelijk praten in d'r fancy hotel in downtown in gezelschap met d'r cameraploeg, maar dit is andere koek. Dit is een sick city!
Aanvulling 22-4 om 20.53
Ik ben aangekomen in Detroit en heb al m'n geloof in Floortje Dessing op slag verloren. Ik weet het: altijd voor ik ergens heen ga kijk ik haar filmpjes om vervolgens naderhand trots te kunnen roepen dat ik daar ook gelopen heb en ook dat stukje gekanood heb, maar nu... Volgens Floortje kun je prima naar Detroit ondanks de verhalen... Nou...
Nadat ik 10 minuten opgesloten had gezeten op de wc van de trein door toedoen van een oud vrouwtje...(ik ga hierover niet in details treden, maar de paniek sloeg wel een beetje toe) kwam ik met een uur vertraging aan in Detroit. Gelukkig was het nog niet donker, maar begon het te schemeren. Donker en Detroit leek mij geen goede combinatie.
M'n gezonde verstand zei me dat het beter was een taxi te nemen naar het hostel aangezien het treinstations nu niet bepaald in downtown lag en er ook geen wifi was om de route mee uit te stippelen.
Mijn taxichauffeur kon geen Engels en ik moest alles voor hem spellen, maar ook van de letter V had hij nog nooit gehoord en dat is lastig wanneer je naar Vermont street moet.
Gelukkig wist hij uiteraard wel van alles over Nederland (zei ik het niet in het vorige stukje???!). Ik moest dus een hele reeks bekende voetballers aanhoren: gullit, van Basten en Rijkaard uiteraard. Maar ook van der sar. Ik merkte op dat die nu toch al enige tijd met pensioen waren en dat we nu Robben en van Persie hebben. Ah, die kende hij ook. 'Roeeeebin van persiiiiiiiiii! Roeeeeeeeben. And Ari Snijder!' Eh, Wesley Snijder? 'Oui (hij sprak wel Frans en kon maar moeilijk snappen dat ik liever Engels praatte). 'Oui, Wesley! And Ajax! Oetrecht, Den Heeg, Argem! I lived in Holland! Antwerp, Broessel!' Eh, das dus België... 'Oui, Belgieeeeeee!
Gelukkig waren we snel bij de hostel.
Maar goed... Je hebt achterbuurten en achterbuurten. En nu niet zeggen dat ik als rijke luis kindje niet weet hoe een achterbuurt er uit ziet; ik kom uit ter apel en dat is niet de rijkste plaats van Nederland en ook in Slotervaart wonen niet bepaald mensen die in de quote 500 voorkomen. Maar dit... Wat een dump. Alles, werkelijk alles hier is vervallen.
Ik vroeg de eigenaar (trui vol vlekken, ongeschoren, lang ongekamt haar, vieze pet, pokdalig gezicht) of ik ergens drinken kon kopen. Hij wees naar het tankstation 100 meter verder en bood meteen aan er samen even naartoe te lopen in gezelschap van de hond... Ik dacht het toch zelf te kunnen. Kreeg ik de tip mee dan wel midden op de straat te gaan lopen, de rest van de weg en de stoep zijn te vervallen en alleen over de brede weg te lopen. Juist. Ik ben inmiddels weer veilig binnen en blijf daar ook. Hardlopen in Detroit sla ik even over.
De baas zit inmiddels in zijn eigen kamertje vol zooi (dat RTL programma zou daar best eens langs kunnen gaan) en videobandje te kijken. Hij leek een beetje teleurgesteld dat ik geen zin had in een heuse film op VHS (die goede oude tijd).
Ik ben niet snel bang en nu ook niet echt, maar dit is een naargeestig oord en ik ben blij wanneer ik hier weer veilig weg ben. Floortje heeft makkelijk praten in d'r fancy hotel in downtown in gezelschap met d'r cameraploeg, maar dit is andere koek. Dit is een sick city!
-
23 April 2014 - 19:20
Tamara:
Klinkt niet echt lekker Corinne. Wel weer een mooi verhaal er bij :) Doe je voorzichtig! En veel plezier met de rest van je avontuurlijke route. -
24 April 2014 - 12:12
Con En Marianne:
Zo zie je Maar weer dat je op moet passen met TV-programma's. Vond destijds de beelden al heel naargeestig: oude vervallen fabrieken, bergen afval en andere treurnis. Zo kun je alles wel romantiseren. Als je nagaat hoeveel werkgelegenheid in Detroit verloren is gegaan de laatste tijd, kun je je wel voorstellen dat niet bepaald Jups door zo'n stad worden aangetrokken. Snel verder en laat dit achter je als het beeld van het andere Amerika dat je hebt gezien. Kusjes -
24 April 2014 - 12:14
Annelies:
Hey Bloemendame!
Gelukkig ben je weer weg daar uit het enge oord en verder veilig in Toronto, Voor die VHS was ik toch wel gegaan hoor, nostalgisch sentiment is toch nooit weg;)! Hoop dat Toronto beter bevalt iig. Geniet er van en tot spreeks.
x -
29 April 2014 - 22:42
Suus:
Holy crap!! Als degene die daar woont al aangeeft dat het niet veilig is dat je in je eentje over straat gaat... Inderdaad, wegwezen!
En serieus, wat is het met al die mensen die Nederland (denken te) kennen - en er ook nog enthousiast over zijn?? Ik was er juist wel trots op dat wij óf onbekend (domme Amerikanen) óf het land van Sodom en Gomorra (preutse Amerikanen) waren...toch weer jammer.
Goed, volgende verslag! :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
