We zien de Himalaya

Hoi allemaal,

Weer uiterst bedankt voor de reacties. Wij zijn inmiddels sinds 3 uurtjes in Nepal. Ik zit nu op het kantoor van het hotel te internetten. Achter een mooi en deftig bureau waarop een hele langzame computer staat en de man van de receptie komt om de minuut even kijken.

Vandaag 12 uur gereisd. Is er dan wel iets te vertellen? Ja hoor. Ik heb zelfs een quizje over het verkeer in India. Lees eerst even de vragen. Daarna volgen de antwoorden voor Nederland en India.

Vraag 1:
Hoeveel auto's passen er op een tweebaans weg?

Vraag 2:
Wat is een snelweg?

Vraag 3:
Wanneer gebruik je je toeter en wat is het?

Vraag 4:
Wat is handiger, een auto of een brommer?

Vraag 5:
Is het verstandig om in te halen als er op de tegenliggende weg een brommer nadert?


Vraag 6:
Wanneer kun je het beste aan de weg gaan werken?

Vraag 7:
Hoe passeer je een druk kruispunt?

Iedereen nagedacht? Hier komen de antwoorden.

Vraag 1:
Nederland = Op een tweebaansweg passen natuurlijk maar 2 auto's. Adners heette het ook geen tweebaansweg. Een inkoppertje.

India = Twee personenauto's, een bus of vrachtauto, drie brommers, twee tuctuc's een riksja en vijf fietsen. De berm moet je ook optimaal gebruiken!

Vraag 2:
Nederland = Een snelweg is een 2/3 of 4 baansweg waar je maximaal 120 mag, maar je van de weg wordt gehaald als je 70 gaat. Er zijn afritten en af en toe speciaal aangelegde parkeer plekken op veilige afstand van het razende verkeer.

India = Een snelweg is een 1 baansweg waarover vrachtwagens, personenauto's en bussen rijden, maar natuurlijk ook fiesters, riksja's, brommers, tuctuc's en voetgangers. Niet te vergeten koeien, we zijn ten slotte in India. De gemiddelde snelheid ligt op 35 km/u. Het woord high (van highway) slaat ook niet op de snelheid, maar op de bulten, hobbels, kuilen en drempels in het wegdek.


Vraag 3:
Nederland = Een eentonige hoorn die je gebruikt wanneer iemand met z'n gevaarlijke rijgedrag jou in gevaar brengt. Of wanneer iemand niet doorrijdt als het stoplicht drie secnden geleden op groen is gesprongen. Of natuurlijk een apparaat om vrienden en bekenden mee te groeten.

India = Het meest belangrijke onderdeel van de auto. Liefst een meertonige hoorn die je zo vaak mogelijk gebruikt. Lees: zo'n 8,6 keer per minuut. Iedereen moet weten dat jij er aan komt!

Vraag 4:
Nederland = Een auto. Daar kunnen veel mensen in en je blijft lekker droog. Ook gaat hij veel harder.

India = een brommer. Daar kunnen zoveel mensen op. Kind bij het stuur, papa erachter, kind achter papa, dan mama in comfortabele amozone zit met de baby op schoot. En je kunt lekker opschieten want hij past overal tussendoor.

Vraag 5:
Nederland = Nee, hij zou op je motorkap kunnen landen en dat is zonde van je auto.

India = Natuurlijk, die brommer duw je gewoon de berm in, als die daar zelf al niet was gaan rijden.

Vraag 6:
Nederland = In de nacht, dan is er minder verkeer. Of in de vakanties wanneer er ook minder mensen van de weg gebruik maken.

India = Eigenlijk hoeft er natuurlijk niet aan de weg gewerkt te worden. Die hobbels horen er in, net als die kuilen en greppels. Maar als het dan toch moet, dan natuurlijk op klaar lichte dag. Nieuw asfalt kun je het beste storten net voor een aankomende bus. Die wacht dan maar even of gaat een stukje over de tegengestelde baan. Geen probleem.

Vraag 7:
Nederland = Eh, je wacht tot het stoplicht groen wordt. Zijn die er niet dan kijk je naar de voorrangsborden. Zijn die er ook niet, dan heeft rechts voorrang.

India = Je mindert geen vaart. Zodra je het kruispunt oprijdt wuif je druk met je linker of rechterhand naar het aanstormende verkeer dat zij moeten afremmen of gas bij moeten geven, zodat zij jou achterlangs of voorlangs kunnen passeren.

En, veel antwoorden goed? Wij wuivem inmiddels flink mee wanneer we op een kruispunt zijn en voor dat toeteren biedt de Ipod uitkomst.

Hebben wij ook nog iets gedaan de afgelopen dagen? Ja zeker. Gisteren hebben wij de ghats van Varanasi bezocht aan de Ganges. Daar worden de doden gecremeert en baden de pelgrims (een wonderlijk combinatie, dat vonden wij ook).

Wij hadden er allemaal zin in: een beetje spanning en sensatie. En het begon al goed, want de boot over de Ganges was nog maar net vetrokken of er dreef al een lijk voorbij. Gewikkeld in witte doeken, waardoor Daphne in alle onschuld nog dacht dat het een plastic zakje was. Kan ook best, gezien alle troep hier.

Maar al snel zagen we alleen nog maar badendepelgrims. En bij de eerste crematieplaats was maar een klein vuurtje. Dan de andere maar, dachten we hoopvol. Daar worden 200 tot 300 mensen per dag gecremeerd. Maar ondanks dat er twee vuren waren en we van dichtbij mochten kijken zagen we niets...

Dan maar een tochtje door de oude binnenstad met straatjes van 1 meter breed. Iedereen had natuurlijk z'n hippe teenslippers aan of z'n minder hippe sandalen. Maar wat waren Daph en ik blij met onze dichte gympen. Teenslippers hebben namelijk als nadeel dat ze de koeienstront zo lekker op flipperen en bij sommigen van de groep zat het tot ver achter de oren. Ook de sandaaltjes boden geen uitkomst: die leuke nagellakjes waren onder het laagje peop niet meer te zien.

's Middags weer op excursie. Nu eerst met de Riksja. Enig, maar na 3 kwartier heb je een houte kont en we moesten ook nog terug met dat ding. Daarna een uur op een motorboot (lees: een boot die net iets neller ging dan de roeiboten om ons heen). En dat allemaal voor een fort waar uiteindelijk niemand naartoe wilde. Dus toen maar het dorpje en de markt bekeken. Heerlijke vis was er te koop. Lekker opgewarmt in de zon, met 3000 gratis vliegen. Kon niet wachten om aan te vallen.

Toen met de boot terug en een hindoeceremonie bijgewoond. Dat was heel leuk. Alleen de irritante Chinees met de mondkap voor me ging op m'n teen staan en dat moest ik hem zelf vertellen.

Daarna met de riksja terug naar het hotel, alleen dat mocht niet van de politie. Eerst moesten de hoge pieven die ook bij de ceremonie waren er langs. Na een halfuur wachten heeft Raj de politieagenten maar omgekocht en konden we naar het hotel. Het was toen echter al zo laat en er waren zoveel zieken (waaronder 1 erg) dat er geen tijd meer was om naar het politiebureau te gaan wat we eerst samen met Raj wel van plan waren. Ik hoop dus maar dat ze in Nederland niet te moeilijk doen. Adners stuur ik die agenten wel om een kijkje te komen nemen hier.

Nu dus Nepal. Tot nu toe zijn we best onder de indruk van de natuur, de mensen en het hotel. We hebben inmiddels een hele lijst vragen voor Sum. De meesten komen thuis wel, maar we willen wel weten waar jij eigelijk vandaan komt. Dan zoeken we dat even op in onze gids. Antwoorden dus.

Tot slot: papa en mama, jullie moeten wel op elk stukje reageren! En lekker blijven schrijven over hoe het daar gaat.

Morgen Pokhari ( 9 uur in de bus!)

Dikke kus
Daphne en Corinne