Help! Ik heb honger!

Help! Ik heb honger!

Om maar meteen wat mensen gerust te stellen: er is hier meer dan genoeg te eten. Ze hebben hier volop dumplins en laat ik die nou toevallig graag eten. Dus: dumplins fried, dumplins steamed en dumplins in soup. Dumplins it is. Ook aan vitaminen geen gebrek; vandaag heb ik een heerlijke fried banana gegeten. Zo lekker, daar kunnen de Surinaamse vrienden nog iets van leren! Dat heerlijke, krisperige korstje...hmmm. Nu hoor ik al weer wat mensen denken: "fried is niet gezond", maar wees gerust, ik drink ook iedere dagje een vruchtenshakeje.

Met dat laatste ben ik gelijk op Dubai airport begonnen. Wat een ongelofelijk vet vliegveld is dat. Ik moest me inhouden om niet meteen al m'n vakantiegeld op te maken. Iets wat gezien de hoge prijzen gelukkig gelukt is. Alles is er mega duur. Dubai zelf heb ik alleen vanuit de lucht en in het donker gezien. Helaas geen filmpjes of foto's, die ik overigens wel van Frankfurt en een Irakees stadje heb (dat laatste vond ik zelf dan wel weer intrigerend).

Overigens heb ik over de vlucht niet veel te vertellen. Alleen dat het lang duurde, ik niet kon slapen (maar dan, whats new?), er wifi aan boord was wat ik niet heb getest en dat een lan-kabel aansluiting in de verste verte niet lijkt op de 2 punts koptelefoonaansluiting die bij de vliegtuig koptelefoon hoort, maar m'n buurvrouw toch vergeefse pogingen deed om die laatste toch echt in die eerste te krijgen. Toen ik over de verwondering heen was (lees: na een minuut of 10) heb ik haar toch maar even op de aansluiting in de armleuning gewezen. Een nieuwtje dat gelijk met de rest van de familie werd gedeeld...

Goed, dan Singapore. Er schijnen mensen te zijn die deze stad saai vinden of een uurtje of wat bij een gedwongen tussenstop genoeg vinden, maar dat doet deze stad geen recht want Singapore is echt geweldig.

Ik geloof dat ik op facebook al had verkondigd hier wel te willen wonen. Wat is er dan zo geweldig? En begrijp me niet verkeerd, ik ben al 12 jaar verliefd op Amsterdam en word nog altijd blij wanneer ik daar weer terugkom. Maar Singapore....

Om te beginnen het ov. De MRT komt om de paar minuten. 5 minuten wachten is echt een unicum. Ik merk dat ik snel aan deze verwennerij gewend ben want zodra ik wel een keer 5 minuten moet wachten is er lichte irritatie. Gelukkig denk ik dan even aan Amsterdam... Rustig een halfuur wachten op de tram en dan nog gecommandeerd worden door de onderuitgezakte, kauwgom kauwende en goeden ketting poetsende tramconducteur. Waarna je blij mag zijn wanneer je zitplek een beetje schoon is. Hier blinkt zowel de MRT als de bus: eten is er ten strengste verboden!

Dan het CBD. Nee, geen zuidas met een paar gebouwen met 20 verdiepingen waarvan de helft leegstaat. Nee, heuse wolkenkrabbers met veel spiegels die tezamen een vette skyline vormen.

Sentosa island is het volgende wonder. Waar Amsterdam het met tunfun moet doen is hier een compleet attractiepark eiland aangelegd. Verbonden met het vasteland via een monorail, maar veel spectaculairder: een cablecar. Verder is er een universal studio (waar ik niet ben geweest uit angst om afbreuk te doen Florida herinnering; vliegen over de maan met ET in het mandje van onze fiets), een highropes parcours (maar ik had m'n juiste schoenen niet aan en niemand die voorop ging), een canopy ride en een vrolijk muziekje.

Dan de jungle. Ja, Singapore beschikt over heuse jungle. Niet een door mensen, ter werkverschaffing aangelegd stukje bos met een roeibaan, maar echt tropisch regenwoud kompleet met regen. (Dat laatste was vandaag wat jammer maar duurde gelukkig niet al te lang maar lang genoeg om m'n kapsel te ruïneren). Bij die jungle was ook een mountainbike parcours. Maar helaas, die kon je daar dan weer niet huren. Verkeerd gelezen in de reisgids. En hoewel de wandeling die ik gemaakt heb ook uiterst vet was ( meer dier- en plantsoorten dan in heel noord-Amerika, maar ik heb alleen een eekhoorn gezien) vond ik het toch vet jammer dat ik dat mountainbike parcours niet kon doen. Want zeg nou zelf, hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze in het oerwoud gemountainbiked hebben. Misschien dat ik morgen nog even gaan fietsen.

O en dan is er orchard road. 5th avenue verbleekt en de pc hoofdstraat verdwijnt geheel. Zo veel winkels, zo veel shoppingcentra, zo veel merken en zo veel betere prijzen. Gucci, armani, marks en spencer, louis fuiton, boss; onuitputtelijk. Bijna niet te geloven, maar ik heb niets gekocht. Eerst even kijken hoe Kuala Lumpur is ;)

En wat is er dan nog meer? De Singapore flyer: het reuzenrad. Op zich al heel leuk, maar het ligt aan de rand van het formule 1 circuit en nog beter: daar mag je vrijelijk over heen wandelen, rennen, fietsen, enz. Deels natuurlijk omdat het een stratencircuit is, maar ook de andere delen zijn vrij toegankelijk. Super gaaf!

En Chinatown. Van new york kan ik me alleen 18 kinderen herinneren die het eten uitspuugden op de wc. In Boston was het klein en saai met slechts 1 poortje en in Amsterdam is dat laatste al niet veel beter. Maar hier is het een drukte van jewelste met overal eettentjes, lampionnetjes, tempels, boogjes en heel veel Chinezen.

Boottochtjes kennen ze hier ook. Met een snoezige bumboot over de Singapore river, langs het CBD en south beach hotel (kijk voor een impressie daarvan naar 3 op reis).

Zijn er dan ook minpunten? Ja hoor. Zo is het openbaar vervoer schoon en stipt maar ook duur. Zijn er veel Chinezen... Die zoals gebruikelijk zonder schaamte voor dringen en uiteraard geen Engels spreken als je daar iets van zegt. Zijn er hier irritante Amerikaanse tieners die ook voordringen en even irritante ouders hebben meegenomen. Zijn de roggelende mannen uit India gewoon naar hier overgewaaid (Ik verblijf in little India dus dan weet je het wel...), vlieg ik morgen alweer door naar Kota Kinabalu, Maleisië... Maar ik kom op de weg naar huis nog even terug in deze geweldige stad en heb goede hoop dat m'n volgende stop ook geweldig gaat zijn.

Kortom, het gaat dus prima. Ik heb tot nu toe op een ding na alles gevonden wat ik wilde vinden. Zelfs het busstation en de bus waren dit keer geen probleem al blijft dat toch altijd een vreemde manier van reizen.

O en om terug te komen op de titel van dit stukje. Er is hier dus meer dan genoeg te eten, ik heb er alleen geen tijd voor; er is hier te veel leuks te doen!